Sayfalar

27 Mart 2015 Cuma

Göğe uzayan sakallar

Gecenin mavisiyle birlikte kaybolan düşlerinin ardından bakan adamların göğe doğru uzayan sakalları vardır.Kızıl,sarı veya siyah fark etmez hepsi yeterince uzadıysa eğer,çenesinden ağzına doğru uzanan sakalları kemirirler,ya da size öyle görünür,öyle görünür ki sabah 8 akşam 5 çalışmanın değerini bir kez daha anlamayasınız diye.Öyle görünür size,bitkin ve umutsuz gençliğinizi yaşayamadığınız belli olmasın diye.O amına koduğumun sıralama sınavlarında daha rahat sıralama yapasınız,cam binaların ardında rahatça ego orgazmları yapasınız diye.70 yaşında ölmeyecek oluduğunu varsayıp bankaların en taşaklı müşterilerine;sen bu değilsin gel sana bireysel emeklilik yapalım demek için vardır belki de o adamlar.Aslında senin korktuğun ve yaşamaya gebereseciye can attığın hayatı yaşıyordur o adamlar veya kadınlar.Belki de sokakların tozunu kaldırıyordur senin gibi üst makamların götünü kaldırmak yerine.En olmadık sevdaları yaşıyordur,sen daha ilk defa serviste gördüğün birine merhaba demeden geçen korkaklığında boğşurken o kim bilir kaç kere seni seviyorum diyordur birinin o bilmem kaç delikli kulağına.Sen hafta içi resmiyeti taşırken acaba o kaç kişiyi taşıyordur yüreğinde.Senin hiç sikinde bile olmazken bu evren,o belki de herhangi tanımadığı insan için sosyal savaş veriyordur meydanlarda.
Ödevleri ve sikik sıralama sınavları değil,hayatı tam anlamıyla yaşayanlar yalnız ölmüyordur belki de.