Sayfalar

4 Mart 2015 Çarşamba

şubat 2014

seni tanıdığım güne lanet olsun
çünkü bu otellerin hepsi sen yokken de oteldi
otobanlar yine sıkışık
ara sokaklar yine yarı zamanlı futbol sahasıydı
bu çimler o zaman da yeşildi
şaraplar belki daha ucuzdu ve sigaralar birkaç lira daha
sessizlik daha az rahatsız ediciydi, evde olmak güzel bir şeydi
kedi sevmezdim ama sevmek için çaba da sarfetmezdim
olmadığım biri olmak için, sırf sen sev diye
ya da daha çok sev diye
olamayacağımı bile bile ve işte olamadım diye
yaşamaktan vazgeçmezdim.

insanüstü bir çabayla bölüyorum kendimi
uzanıyorum ekmek kesme makinası gibi bir şeyin üzerine
sıcaksın abi, kesemez alet diyor çocuk
siktir git ulan diyorum, bas düğmeye

mesele değildi kendimle olan problemlerim
kendimi ciddiye almıyor, düşmandan bile saymıyordum
seni tanıdıktan sonra
en büyük düşmanıyım artık, kendimin.

2 yorum:

Bilir Kişi dedi ki...

Abi nasıl bir ruh halindesin, nasıl bir ilham bu? Biraz da kabaca; neyin kafası bu, ben de istiyorum.

Adsız dedi ki...

Yavrum benim be