Ellerimde bir yabancının sesleri

Sonra gidişin geliyor aklıma,ardına bile bakmadan arkanı dönüşün,beni hiç sevmeyişin değil aslında kimseyi gerçekten sevemeyeceğin geliyor aklıma.Avucum da taşıdığım onca yabancının sesini duyamayışım,dokunup da hissedemeyişin bakıp da göremeyişin,şimdi geliyor aklıma aslında hiç olmayışın.Böyle şeyler kalabalıkları ilgilendirmez tabi,o yüzden yalnız içenler için barların uzun masaları ve otuz beşlik rakıları vardır,ben ve benim gibi adamlar için bazı uyuşturucu madde satan adamlar.Tek gecelik kadınlar vardır.Zihninin derinliklerinden gelen,aslında seni sen yapan varsa sana onları fısıldayan sesler vardır ama bunu duymamızı engelleyen bir o kadar kalabalıklar vardır.İşte tam da bu yüzden çalınır en sevilen şarkılar.Bu yüzden anlam kazanır en derin şiirler,bu yüzden vardır en yakın dostlar.

Kimsenin gidişi gelişi gidişi kadar afilli olmaz,o yüzden vardır hasret duvarları bütün bunlar olmasa onlar da olmaz.Daha sık duyulmaz belki yabancıların sesleri o zaman,çünkü hiç bir yara kendiliğinden kanamaz.Yeni bir başlangıcın izleri vardır herkesin sahte gülüşünde kimse kimseye gerçekten yaklaşamaz.Daha dün gibi yaşanmışlıklar vardır belki de,uzaklarda değildir tüm bu hayal kırıklıkları o yüzden vardır bütün o yalanlar.Herkes mi dimdik durmak ister gerçeklerin önünde,belki de o yüzden hiç anlaşılmaz bizim gibi insanlar.