Halbuki umutlar vardı
daha da yaşanılası güzel bir an
ince belinden sana doğru süzülen göz yaşları
en olmadık vakitlerin suskunluğu vardı
geceyi getiren kara haberlerin,koyu saçların..
birlikte olmanın en uzun zamansızlığı vardı
Bir dile asılı kalmış umutlarınla beraber
senden geriye kalan bir biz vardı
şu an masada seni bekleyen
sigrayla küllük arasında duran yokluğun vardı
renk değiştirmiş bir ismin
bahar renginde gözlerin vardı...
Çok uzakmışcasına hiç bahsedilmeyen bir ölümün
meydanlarda kol gezdiği
ateşten dillenlerin suskunluğu vardı
kimse bilmez ama bizim burda en ölümcül mevsim sonbahardı.
Mahalle tozunu bize yutturan
gök mavi çocuklar vardı
neredeler mi şimdi
Vurdular hepsini
vurdular...
vurdular en güzel yerlerinden
umutlarından,hayallerinden,ekmeklerinden
vurdular...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder