Gel-Git

Çocuk dediler;değildim ki.Sakallarım vardı benim kesmemi istedikleri.Daha bi güzel olurmuşum öyle söylediler.Aynaya baktım sakallarım yoktu ki benim.Daha o kadar büyümemisim meğersem.Aklım takılmıs bundan beş altı yıl öncesine.Daha tüyleri yeni terleyen bi çocukmusum meğersem.Dedim ya aklım takılmıs orda.Günü yaşa dediler,adam ol dediler biraz önce çocuksun diyenler.Fark ettim;onlar da bilmezmiş ne dediklerini.Öylesine günü yaşar,lafını söylermiş onlar da.Baktım arkaya;güzel yerde de kalmışım hani.Kime göre güzel dediler.Şöyle içli içli bi "hassktr ordan" çekesim geldi,demedim.Öylesine yaşamlarında kalsınlar istedim.Yürüdüm baya bi,hendekler falan vardı arkada.İçine düşmüşüm atlamaya çalışırken.Kim çıkardı,nasıl çıkardı ya da ordamıyım hala bende bilmezmişim.Yalan söylemişim çoğu kez "rahat ki burası" diye.Kesilmiş dizlerim,çizilmiş dirseklerim varmış benim.Kolumda mickey'li saatim,ağzımda sulugöz,tutarken annemin elini karşıdan karşıya geçerken,nerden geldiki bu sakallar şimdi.Dedim döneyim geriye,yine karıştırayım vişne reçeliyle yoğurdu öğle yemeği niyetine.Dolap boşmuş;ne reçel kalmış geriye ne kavanoz.Tasolarımı aradım kaybederim diye oynamaktan korktuğum,onlarıda bulamadım.Neyse deyip döndüm arkamı,eğdim başımı uygun adım ileriye doğru,bir iki bir iki yürüdüm.Çok yürümüşüm aslında kafayı kaldırınca fark ettim.Geriye dönmek istedim;fark etmeden geçilen çocukluğa,güzel şeylerin yaşandığı tüy terleten zamanlara.Döndüm sanmışım,oralara takıldığımı zannetmişim;yanılmışım.Ne artık biriktirecek tasom varmış,ne de kıvır kıvır saçlarına hasta olduğum bi hatun.Annem atmış tasolarımı çöpe,diğerini ben gömmüşüm toprağın en dibine.Sonra yalandan bi masal tutturmuşum kendime.Anlattıkça dalmışım,daldıkça uyumuşum.