ruhi bir sabah uyandığında kendini böceğe dönüşmemiş olarak buldu. vay arkadaş dedi içinden (başka bir şey de demiş olabilir tabii ama buraya yazmayı pek uygun bulmuyorum) anlaşılan değişen bir şeyler yoktu ve yine işe gidecekti. hayırlısı olsundu.
sonra insanların, benzerine sadece 3.sınıf kadın programlarında ve bol halaylı tv kanallarında rastlarsa (bu ne lan) , düşük bütçeli festival fimlerde (eh işte), post modern sergilerde ise (sanatçı burada…) diye cümleler kurabileceği bir olay oldu.
yataktan kalkmak istediğinde hareket edemediğini farketti. elleri, ayakları, hiç biri oynamıyordu. allah’ım bu nasıl bir şeydi. vücudu bildiği formlarında değildi evet evet tamamen böyleydi . derken karşıdan geçen hipster çocuğunun saatinde kendini gördü bir gazete sayfasında ki noktaydı. evet evet bildiğiniz bir nokta, ona sorsalardı ünlem olmak isterdi herhalde ama kahretsin insanlar hiçbir zaman hiçbir şeyi sormuyorlardı .(bitişik miydi ayrı mıydı bu hiç-bir şey?) bu arada orada hipster bir çocuğun ne işi olduğuna hiç girmiyordu bile.
bundan sonrasını aşağıda ki satırlardan izleyebilirsiniz…
-ruhi lan ruhi baksana oğlum
+hasan sen misin lan
-benim geri zekalı ben
+lan mal mısın oğlum nasıl bakayım sana bildiğin nokta olmuşum lan nokta oğlum ne içtik lan biz ben neden kendimi böyle görüyorum
-yok oğlum bir şey içmedik ben de virgülüm şu anda
+vay arkadaş virgül olsaymışım bari daha yakışıklı
-bırak oğlum goygoyu bak ersin ”a”’ harfi olmuş şoka girdi çocuk konuşamıyor apo’yla çağdaş’tan ise haber yok iç sayfalarda olduklarını düşünüyorum samet ise diğer bir gazete de galiba
+böyle rüya mı olur lan!!! bilinçaltıma edeyim toplu halde gazete olduk koca gazetede de ola ola nokta oldum.
(bu kadar saçmalığı başka türlü açıklayamıyorum.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder