Sayfalar

1 Şubat 2014 Cumartesi

adamın tipi

üstsüz geçen geceleri
ellerimle tek tek sayarak
üfleyerek hatta yanan yerlerine
gizleyerek anna-babamdan
yaşatmaya çalıştım
kime anlatsam dudak büküyor hikayeme
karım da öyle
sevmiyorum çaresizliği
mutfakta ağlamayı falan
güzel durmuyor üstümde turuncu kadife pantolon
hediye edecek kimseyi tanımıyorum üstelik
bilinçsizce öpüyorum sokaktaki serseriyi
pencereden bakıyorum, sokaktaki herifin tipini sevmiyorum
perdeyi kapıyorum
adıyaman superlight içiyorum
ciğerlerim dolu, karım güzel
serseri arabada tiner kokluyor
iniyor arabadan, yumruk atıyor suratıma
ağlıyorum, bu karımın hoşuna gitmiyor
eve hep belli bir saatten sonra dönüyorum
sanırım bileğim çatlak, bardak bile tutamıyorum
turuncu kadife pantolon yetmez gibi
şimdi de bedenim ruhuma hiç yakışmıyor
satın alacak bir hurdacı yok değil
ama adamın tipini sevmiyorum.
eve dönüyorum
yüzümü yıkasam da geçmeyecek bu morluklar
aynaya bakıyorum
ama sevmiyorum tipimi
hurdacı gibi, serseri gibi, adam gibi
rahatsız edici buluyorum, ruj arıyorum
bir yumruk da benden aynaya
sağ bileğim de çatlıyor

Hiç yorum yok: