Haberler güzel

Vakit kuşluk, kalbim pişmanlık dolu

Her sırrı bildim, markette üzüldüm

Bu yıl daha kötü şeyler oldu

Sense ayna tuttun,

Aynaydın ya da;

 ihtiyaç duyduğum mor anlarda; köşelerimde, mutfaklarımda durdun

elimle koymuş gibi sevdim ve biriktirdim seni

Ve ben hep kendimi,

kandıracak bir 15 dakika bulurdum

Yürüyüp koşar,  bahçeli bir evde uyurdum

Ah oklarımı kendim sökebilseydim vücudumdan

İşte o zaman Erken kirlenmiş bir tişört gibi

Balkonda tek başıma kururdum. 

Ellerimde bir yabancının sesleri

Sonra gidişin geliyor aklıma,ardına bile bakmadan arkanı dönüşün,beni hiç sevmeyişin değil aslında kimseyi gerçekten sevemeyeceğin geliyor aklıma.Avucum da taşıdığım onca yabancının sesini duyamayışım,dokunup da hissedemeyişin bakıp da göremeyişin,şimdi geliyor aklıma aslında hiç olmayışın.Böyle şeyler kalabalıkları ilgilendirmez tabi,o yüzden yalnız içenler için barların uzun masaları ve otuz beşlik rakıları vardır,ben ve benim gibi adamlar için bazı uyuşturucu madde satan adamlar.Tek gecelik kadınlar vardır.Zihninin derinliklerinden gelen,aslında seni sen yapan varsa sana onları fısıldayan sesler vardır ama bunu duymamızı engelleyen bir o kadar kalabalıklar vardır.İşte tam da bu yüzden çalınır en sevilen şarkılar.Bu yüzden anlam kazanır en derin şiirler,bu yüzden vardır en yakın dostlar.

Kimsenin gidişi gelişi gidişi kadar afilli olmaz,o yüzden vardır hasret duvarları bütün bunlar olmasa onlar da olmaz.Daha sık duyulmaz belki yabancıların sesleri o zaman,çünkü hiç bir yara kendiliğinden kanamaz.Yeni bir başlangıcın izleri vardır herkesin sahte gülüşünde kimse kimseye gerçekten yaklaşamaz.Daha dün gibi yaşanmışlıklar vardır belki de,uzaklarda değildir tüm bu hayal kırıklıkları o yüzden vardır bütün o yalanlar.Herkes mi dimdik durmak ister gerçeklerin önünde,belki de o yüzden hiç anlaşılmaz bizim gibi insanlar.

İçerenköyde eczane aradığımız günü hatırlarsın

Yazlık hüznü diye bir şey var

akşamüstlerinin hafif rüzgarlı güzel sokakları da bunu bilir

Bende de biraz vardı ama sana hiç göstermedim, 

Zira Eskimiş yaz günlerini özlemiş gibiyim.

Çiçeklerle boyuyordum odamızı

Ten renginle doyuyordum süte ve bilimum süt ürününe

O kadar saydamdın ki görünüyordu içtiğin su

Genzinden midene dökülürken

Bense tüm bunlar oluyorken 

Her şeye biraz daha az tahammül ediyordum

Normali unutuyor, bazı güzel yaradılış özelliklerimin 

Kötü getirilerini sana yansıtıyordum;

Ne de olsa iki aşıktan ziyade uydu olmuştuk birbirimize

Ama ben sana hiç ayak basmadım.

Son biranın ilk yudumu

Doğuyor yine en karanlık geceler,
Söylenecek son bir söz bile kalmadı.

Görülecek bir çift göz o kadar uzaktaki;
Araya girecek bir sevda yükü bile kalmadı.

Her şey o kadar çok yarım kaldı ki;
Boşluğu dolmayacak hiçbir şey olmadı.

Zaman ilerledikçe degişti hayatın manzarası,
Dönüp bakmaya kimsenin mecali kalmadı.

Verilen bütün sözler tutulabilirdi belki de,
Kimsenin hayalleri başladığı gibi bir son bulmadı.

Hatırlanmazdı belki gecmiş günlerin güzellikleri,
Ama düş bahçleri aynı huzuru bir kere daha  bulamadı.

Aynı heyecanlar tekrar yaşanabilirdi belki de;
Kalp göğüs kafesine bir daha o kadar dar gelmedi.

üç efes bir permatik

seni daha güzel dinleyen vardır

daha az dertli olan biri mesela

sana odaklanan, derdine ağlayan.

ben değilim, istemez miyim

ne kadar kuş uçarsa uçsun penceremin önünden

'sana uçuyordur' der, gülerim

seni özlemişimdir o an kuş sevdiğimden değil

hayır kuş da severim gerçi

ama seni sevdiğim kadar değil

aklıma geldiğin anları saçıyorum 

kola açar gibi ses çıkıyor kafamda

kuş vuruyorum, cam kırıyorum, kadın üzüyorum

ki kadın üzmek en sevdiğim eylem

kadınların çoğu annem 

annem evde bana atkı örüyor

en son en son kaç sene önceydi en son, annemi sevdiğim

ama sana zarar vermeyi ben hiç ister miyim

üstüme gelme, üstü kalsın

ne ayın üçü dördünden daha doğru, ne abim benden 

aşağılandık çünkü ruhumuz ibaret değil bir bedenden

intikam alacağım seni bana düşman edenden

yani herkesten

asıl kendimden

her gece aynı aya baktım farklı insana sarıldım

kendi cinselliğimi okşadım, banyoda, yatakta, bar tuvaletinde

üstüme iki büyük memeden daha büyük gelen bir şey vardı;

sevgin.

seneye de giyerim diye insan sevilir mi

işte ben seni öyle sevdim. 

var mısın?

varsan saatimi kurayım

dur dediğin yerde durayım

ama sen benim durduğumu gördün mü

aklıma gelmedin ki başıma gelesin,

yokluğuma alışamazsın o yüzden ölmüyorum bunlar hep blöf

ölseydim alışamazdın yokluğuma, yokluğum biraz örf

biraz adet, 

biraz kan ve biraz ped

insan sevdiğine benzermiş, ben benzeseydim sana pek eğlenirdim

hiç eğlenmiyor, aksine çok sıkılıyorum,

sana zarar veriyor

seni hiç dinlemiyorum.

acaba sen hiç dinledin mi?

elbet dinlemişsindir

kendini yoksayıp benim gönlümü eylemişsindir

anlat bunları bana anlat, yoksa göçüp gideceğim

ben her boş anımda kendimi kestim, hiçbiriniz yoktunuz

bir gece fotoğrafını çektim,

hepiniz pek coştunuz.